“สวัสดี” เป็นภาษาสันสกฤต มาจากคำว่า สฺวสฺติ (อ่านว่า ซะ -วัส-สฺติ) เป็นการสนธิคำระหว่าคำว่า สุ- คำอุปสรรค (คำเติมหน้าศัพท์ที่ทำให้ความหมายของศัพท์เปลี่ยนแปลงไป) แปลว่า ดี งาม หรือ ง่าย และคำว่า “อสฺติ” (อสฺ ธาตุ + ติ วิภัตติ) เป็นคำกิริยาแปลว่า มี แผลงคำว่า “สุ” เป็น “สฺว” (สฺวะ) ได้โดยเอา “อุ” เป็น “อวฺ” เป็น “สฺวฺ” ตามหลักไวยากรณ์ แล้วสนธิกับคำว่า “อสฺติ” เป็น “สฺวสฺติ” อ่านว่า สฺ-วัส-สฺ-ติ (svasti) แปลว่า “ขอความดีความงามจงมี (แก่ท่าน) ” โดย คนอินเดียโบราณเชื่อว่า สวัสดี เป็นเทพีแห่งความสุข ความโชคดี และความสำเร็จ ในภาษาไทย สวัสดี หมายถึง ความรุ่งเรือง ความปลอดภัย มักใช้คู่กับความสุข เป็น ความสุขสวัสดี
